Healthy snack: groene smoothie uit je neus

14 september 2016 16:47

Waarom eten mensen snotjes?

DOOR JAMIE LI

Ik zie mannen en vrouwen, voornamelijk in de file, fanatiek graaien in hun neus, gluren naar de buit, er een mooi balletje van draaien en vervolgens opeten als snack van de dag.

Dafuq?

Snacken uit je neus is bleh. Waarom zou je opgedroogd snot, gemengd met afvalstoffen, opeten? Omdat het zo lekker zout en knapperig is? Er is ook gewoon chips. Misschien uit geld besparende overwegingen dan? Ze zijn natuurlijk hartstikke gratis.

Wat ik me ook afvraag: wie is ermee begonnen? Wie dacht ooit: hé, dát ziet er lekker uit, laat ik ’t eens proeven. Of was het misschien een ontdekking by mistake? Dat de groene vondst ooit per ongeluk in de mond is beland van ‘the founder’ en dat-ie dacht: dit smaakt verdomd goed, dit ‘recept’ moet ik delen. Nog een vraag: doen ze dit ook in Amerika bijvoorbeeld? Of Guatemala?

Toen ik vroeger alle kinderen in groep drie massaal zag peuteren, draaien en snacken, had ik nog zo gezworen dat ‘mijn kinderen dat later nooit zullen doen’. Helaas. It happened. Een paar weken geleden heb ik mijn oudste op neushappen betrapt. En dat terwijl het in de Surinaamse cultuur streng verboden is. Van enge monsters tot ‘je verjaardagsfeestje (op dit moment het belangrijkste in zijn leven) gaat niet door’; geen dreigement helpt. Hij blijft neushappen. Mijn eigen kind. Mijn Lenny, helemaal aan de snotjes. En ermee doorgaan ook. Fact: hij vindt snotjes eten belangrijker dan zijn eigen verjaardagspartijtje.

Om goed te kunnen levelen met Lenny – en alle ‘snotneuzen’ in de file – heb ik er één geproefd, een snotje. Vervolgens rapido uitgespuugd, water gedronken en een kauwgompje er tegenaan gegooid. Zout, vies en het idee dat het iets is wat úit je lijf moet en niet erin (we eten ook geen poep?), maakte me misselijk.

Volwassenen, stop met neusbunkeren, regel tissues of mueslirepen in de auto, veeg iets, want voor mijn andere zoontje is er misschien nog hoop.